هو
نمایشگاه کتاب واسه من حکم بهشت رو داره. مخصوصا این که تو اردی بهشته... اصلا یکی از دلایلی که تهرانو دوست دارم وجود نمایشگاه کتابه.
امروز فقط می خوام تو وبم ثبت کنم که دوست و دوستی نمرده! می خوام بگم بعد از اون همه بدبینی که به دوست پیدا کرده بودم حالا خوشحالم از گفتن اینکه من یه دوست واقعی دارم.
یه دوستی که وقتی دستمو می گیره می تونم تپش قلب مهربونشو حس کنم. وقتی بهم می گه آبجی واقعا حس می کنم همخونیم! وقتی نگام می کنه و به حرفام گوش می ده می فهمم نگرانمه.
می خوام بگم دوست دارم دختر خونگرم جنوب
هو
چرا ناامیدان دوست دارند که ناامیدی شان را لجوجانه تبلیغ کنند؟
و چرا سرخوردگان مایلند که سرخوردگی را یک اصل جهانی ازلی-ابدی قلمداد کنند؟
و چرا پوچ گرایان خود را برای پوچ بودن جهانی که ما عاشقانه در آن می جنگیم پاره پاره می کنند؟
و آیا همین که روشنفکران بخواهند بیماری شان به تن و روح دیگران سرایت کند، دلیل بر رذالت بی حسابشان نیست؟
نادر ابراهیمی - یک عاشقانه ی آرام